เทคนิคการปฏิบัติงานในตลาด Forex

ในตลาด Forex มีเทคนิคการปฏิบัติงานหลายรูปแบบ แต่เทคนิคที่สำคัญที่สุดคือการศึกษาและเข้าใจวิธีการที่นักลงทุนหลักใช้บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มเงินทุนขนาดใหญ่หรือขนาดเล็ก โดยนักลงทุนหลักควรวางความสนใจหลักไปที่การดำเนินงานที่ตรงกันข้าม ส่วนเงินลงทุนที่ติดตามควรให้ความสำคัญกับการวิเคราะห์แนวโน้มผลประโยชน์ของนักลงทุนหลัก

วิธีการซื้อขายที่นักลงทุนหลักนิยมใช้

นักลงทุนหลักใช้หลายวิธีในการซื้อขาย ได้แก่ 1. การช็อคตลาด 2. การบีบขาย 3. การเปลี่ยนแปลงต้นทุน 4. การนำทาง 5. การกำหนดจุดที่ตั้ง 6. รูปแบบที่กำหนด 7. การทำงานร่วมกัน 8. การปฏิบัติตรงกันข้าม

วิธีการและวัตถุประสงค์ของการช็อคตลาด

วิธีการช็อคตลาดที่สำคัญมีดังนี้:

1. การควบคุมการสร้างตำแหน่งแบบช็อคตลาด โดยนักลงทุนที่มีความเชื่อมั่นสูงในสินทรัพย์หนึ่งๆ และในขณะที่มีความกองทุนเป็นจำนวนมาก จะใช้แนวทางราคาที่ปรากฎชัดเจนซึ่งต่ำกว่าทิศทางของตลาดหลัก โดยลักษณะจะมีการเคลื่อนไหวของราคาที่เป็นระเบียบและไม่มีปริมาณการซื้อขาย การเคลื่อนไหวเล็กน้อยประจำวันจะมีลักษณะที่ตรงกันข้าม (มิฉะนั้นไม่สามารถบรรลุวัตถุประสงค์การสร้างตำแหน่งได้)

2. การชำระเงินสั้นในช่วงราคาที่จะช็อคตลาด ก่อนที่จะเปิดตัวรูปแบบการเพิ่มขึ้น นักลงทุนบางรายจะใช้การปรับลดลงอย่างรวดเร็วเพื่อให้ได้ประโยชน์จากการสร้างตำแหน่งในที่สุดและชำระเงินที่เหลืออยู่ ลักษณะสำคัญคือการประกอบข่าวสารหรือการดิ่งลงในชั่วโมงสุดท้ายของการซื้อขายรายวัน

3. วิธีการช็อคตลาดที่ทำการขายตรงกันข้าม ในขณะที่นักลงทุนหลักตลาดใหญ่ไม่มีพื้นที่เพิ่มขึ้นหรือมีพื้นหลังตลาดที่เห็นได้ชัดเจน ซึ่งชี้ให้เห็นถึงการขาย ในกรณีนี้ นักลงทุนจะขายในขณะที่ไม่เห็นจุดที่มีผลกำไร เพื่อสร้างพื้นที่ความสามารถที่ดีขึ้น การช็อคตลาดที่มีการขายจะมีจุดมุ่งหมายหลักในการสร้างความหวาดกลัวในตลาด (ซึ่งในขณะนี้จะมีการฟื้นฟูอย่างรุนแรง) และทำให้ดัชนีลดลงในระดับต่ำ (หากไม่มีการสร้างความหวาดกลัวในตลาด ตลาดจำเป็นต้องใช้เวลานานในการดำเนินการหรือฟื้นตัวในลักษณะอ่อน)

4. สถาบันที่มีประสบการณ์ในการดำเนินงานมักจะไม่ช็อคตลาดง่ายๆ เพราะจะมีค่าใช้จ่ายในการซื้อขาย ในขณะที่หุ้นที่มีการลงทุนแบบสั้นไม่ควรช็อคตลาด แต่สถาบันใหม่มักชอบทำการช็อคตลาด ผลลัพธ์คือนักลงทุนหลักเองก็จะสูญเสียค่าธรรมเนียมการซื้อขายจำนวนมากโดยไม่มีเหตุผล

บทบาทหลักของการบีบขาย

เมื่อนักลงทุนหลักได้สร้างตำแหน่งในระดับต่ำ หลังจากนั้นเป้าหมายหลักคือทำให้ราคาหลุดจากเขตต้นทุน ในช่วงนี้จำเป็นต้องมีการบีบขาย โดยปกติช่วงเวลาที่เกิดเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นในช่วงสุดสัปดาห์และต้นสัปดาห์ และในหนึ่งชั่วโมงก่อนเปิดการซื้อขาย นอกจากการหลุดจากเขตต้นทุนแล้ว หลายสถาบันหลักยังมีเป้าหมายอื่นๆ ดังนี้:

1. สกุลเงินที่เย็นยะเยือกซึ่งมีการสะท้อนในกรอบราคาต่ำในระยะยาว ทำให้ตลาดคาดเดาเนื้อเรื่อง.

2. การเปลี่ยนแปลงที่ค่อยเป็นค่อยไปในพื้นฐานหรือข่าวสารที่สำคัญ.

3. สกุลเงินที่มีการเคลื่อนที่ในช่องทางการทะยานขึ้นในระยะยาว ก่อนที่จะทำการขายในช่วงสุดท้ายจะแสดงพฤติกรรมที่คลุ้มคลั่ง.

4. สกุลเงินดัชนีที่เข้าสู่ช่วงสุดท้าย.

5. สกุลเงินที่ถูกถอดถอนซึ่งมีการจัดการใหม่เพื่อให้มีเงินทุนใหม่มาในระดับที่ต่ำ.