การกำหนด

ตัวชี้วัดชั้นนำ (Leading Indicators) คือกลุ่มตัวชี้วัดเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้องจำนวน 10 ตัว ที่มีลักษณะพิเศษในการสะท้อนถึงช่วงเวลาที่เศรษฐกิจโดยรวมจะมีการเปลี่ยนแปลง และคาดการณ์ทิศทางเศรษฐกิจในอนาคต

เวลาที่ออกข้อมูล

ข้อมูลส่วนใหญ่จะถูกประกาศโดยกระทรวงพาณิชย์ของสหรัฐอเมริกาทุกเดือนในวันทำงานสุดท้ายของเดือน โดยเป็นผลลัพธ์จากการจัดสถิติของเดือนก่อนหน้า

การตีความข้อมูลและผลกระทบ

โดยทั่วไป หากตัวชี้วัดชั้นนำลดลงต่อเนื่องเป็นเวลา 3 เดือน จะสามารถคาดการณ์ได้ว่าเศรษฐกิจจะเข้าสู่ช่วงถดถอย; หากเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง 3 เดือน แสดงว่าเศรษฐกิจจะเจริญเติบโตหรือมีแนวโน้มขยายตัวต่อไป ตัวชี้วัดชั้นนำของเศรษฐกิจทั่วไปมักมีระยะเวลานำหน้า 6 ถึง 9 เดือน ตามข้อมูลที่กระทรวงพาณิชย์แห่งสหรัฐอเมริกาเผยแพร่ใน Economic Bulletin Board ระบุว่า ตัวชี้วัดสามารถพยากรณ์การถดถอยทางเศรษฐกิจได้ล่วงหน้า 11 เดือน และการฟื้นฟูหลังจากการขยายตัวทางเศรษฐกิจได้ 3 เดือน

เนื้อหาของตัวชี้วัดชั้นนำ

ตัวชี้วัดชั้นนำประกอบด้วย 10 รายการ ยกตัวอย่างดังนี้ (น้ำหนักอาจเปลี่ยนแปลงได้ แต่ไม่มาก): 1. ชั่วโมงทำงานเฉลี่ยในภาคอุตสาหกรรม 19.65% 2. จำนวนผู้ขอรับสวัสดิการว่างงานเฉลี่ยต่อสัปดาห์ 2.52% 3. สั่งซื้อใหม่ในอุตสาหกรรม (สินค้าคบริโภคและวัสดุ) 5.88% 4. ผลประกอบการทางการขาย 2.92% 5. สั่งซื้อใหม่ในอุตสาหกรรม (สินค้าทุนที่ไม่ใช่กลาโหม) 1.46% 6. จำนวนใบอนุญาตก่อสร้าง (บ้านใหม่ส่วนตัว) 2.02% 7. ดัชนี S&P 500 2.91% 8. อุปทานเงิน M2 27.74% 9. อัตราดอกเบี้ยของพันธบัตรรัฐบาล 10 ปีและอัตราดอกเบี้ยของรัฐบาลกลาง 33.03% 10. ดัชนีความคาดหวังของผู้บริโภค 1.88%

การทบทวนประวัติ

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา: การแสดงผลก่อนการถดถอย 73.11-75.3: การถดถอยและดัชนีลดลงอย่างต่อเนื่อง 8 ครั้งจนถึง 75.1; 80.1-80.7: การถดถอย, ดัชนีลดลงจาก 79.10 จนกระทั่งถึงเดือนธันวาคม (3 ครั้ง); 81.7-82.11: การถดถอย, ดัชนีลดลงจาก 81.5 จนถึงเดือนกรกฎาคม (3 ครั้ง); 90.7-91.3: การถดถอย, ดัชนีลดลงจาก 90.4 และยังคงทรงตัวเป็นเวลา 4 เดือนจนถึงเดือนกรกฎาคม, ลดลงต่อเนื่อง 4 ครั้งจนถึงเดือนพฤศจิกายน; ปี 2001: การถดถอย, ดัชนีลดย้อนจากเดือนพฤษภาคมปี 2000 จนถึงมีนาคม 2001

การวิเคราะห์ตัวชี้วัดชั้นนำ

การวิเคราะห์ที่ทำตั้งแต่ปี 1971 พบว่าการลดลงสูงสุดของตัวชี้วัดเกิดขึ้นในเดือนมีนาคมปี 1980 ลดลง 2.7% สาเหตุจากราคาน้ำมันสูงขึ้นและการปฏิวัติอิหร่าน รัฐบาลใหม่ปฏิเสธการส่งน้ำมันไปยังสหรัฐอเมริกา ส่งผลให้เกิดภาวะเงินเฟ้ออย่างรุนแรง ทำให้เศรษฐกิจเสี่ยงต่อการถดถอย

ความสัมพันธ์ระหว่างตัวชี้วัดชั้นนำกับอัตราเติบโตทางเศรษฐกิจ

การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างตัวชี้วัดและอัตราการเติบโตสามารถเห็นได้ว่า ตัวชี้วัดชั้นนำมีความสัมพันธ์กับอัตราการเติบโตล่วงหน้า 0 เดือน, 1 เดือน, 2 เดือน, 3 เดือน, 4 เดือน, 5 เดือน, 6 เดือน มีค่า Pearson correlation coefficient เท่ากับ 0.938, 0.945, 0.950, 0.952, 0.951, 0.950, 0.948 ตามลำดับ นี่แสดงให้เห็นชัดเจนว่าตัวชี้วัดชั้นนำสามารถคาดการณ์การเติบโตได้ล่วงหน้า

ความล้มเหลวในการคาดการณ์

การใช้ตัวชี้วัดชั้นนำในการคาดการณ์อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจไม่ได้ถูกต้องเสมอไป เนื่องจากในกระบวนการคำนวณบางส่วนมีการใช้วิธีการสำรวจแบบสุ่ม ซึ่งอาจหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดไม่ได้ และบางครั้งข้อมูลบางส่วนไม่สามารถเข้าถึงได้ ต้องแก้ไขวิธีการคำนวณซึ่งก็อาจเกิดข้อผิดพลาดได้

บทสรุป

แม้ว่าตัวชี้วัดชั้นนำจะไม่สามารถคาดการณ์เศรษฐกิจได้อย่างแม่นยำ 100% แต่ก็ยังมีบทบาทสำคัญในการพยากรณ์เศรษฐกิจที่ยังทำให้ทั่วโลกให้ความสนใจ จนถึงปัจจุบันมันยังคงเป็นหนึ่งในตัวชี้วัดหลักที่นักเศรษฐศาสตร์ใช้ในการคาดการณ์การพัฒนาทางเศรษฐกิจ