1. คำอธิบายทฤษฎี

ทฤษฎีนี้มีรากฐานมาจากงานวิจัยของแม็คคินนอน (Mckinnon) และโอตส์ (Oates) ในช่วงทศวรรษที่ 60 ซึ่งได้รับการพัฒนาต่อโดยนักวิจัยหลายคน เลยเกิดเป็นทฤษฎีการจัดสรรสินทรัพย์ในรูปแบบต่างๆ อย่างไรก็ตาม ผู้คนมักจะเชื่อกันว่าการนำเสนอระบบโดยอาจารย์บรานสัน (W. Branson) แห่งมหาวิทยาลัยพรินซ์ตันในปี 1975 และ 1977 คือพื้นฐานของแบบจำลองการวิเคราะห์การจัดสรรสินทรัพย์ ต่อมาได้รับการปรับปรุงจากนักวิจัยเช่น ฮาลตูเนอร์ (H. Halttune) และแมสสัน (P. MAsson) ทำให้ทฤษฎีนี้มีความสมบูรณ์มากขึ้น.

ทฤษฎีการจัดสรรสินทรัพย์

แบบจำลองการจัดสรรสินทรัพย์เน้นย้ำถึงความสำคัญของความมั่งคั่งและความสมดุลในสินทรัพย์ในการกำหนดอัตราแลกเปลี่ยน.

คำอธิบายเกี่ยวกับการเลือกสินทรัพย์

การเลือกสินทรัพย์เป็นการที่นักลงทุนปรับมูลค่าตราสารและสินทรัพย์เงินสด เพื่อหาความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดระหว่างผลตอบแทนและความเสี่ยง.

ประเด็นหลักของทฤษฎี

ภายใต้เงื่อนไขบางประการ นักลงทุนถือสินทรัพย์ทางการเงินในสัดส่วนที่ขึ้นอยู่กับผลตอบแทนสัมพัทธ์ของสินทรัพย์ทางการเงินและการเปลี่ยนแปลงในอัตราแลกเปลี่ยนที่คาดหวัง.

อัตราแลกเปลี่ยนสมดุล

อัตราแลกเปลี่ยนที่แสดงให้เห็นถึงประเภทของสินทรัพย์ในสกุลเงินในมือที่ผู้ถือสินทรัพย์ยอมรับว่ามันไม่ต้องมีการปรับเปลี่ยน.

สาเหตุของความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยน

ความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนเกิดจากการปรับเปลี่ยนจัดสรรสินทรัพย์ของนักลงทุน การเพิ่มหรือลดของสินทรัพย์ต่างประเทศจะแสดงถึงการปรับสัดส่วนของสินทรัพย์ต่างประเทศของนักลงทุน การปรับนี้จะส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงทางอัตราแลกเปลี่ยน.

แตกต่างจากทฤษฎีการเงิน

ความแตกต่างจากทฤษฎีการเงินคือ ทฤษฎีการเงินเชื่อว่าอัตราแลกเปลี่ยนถูกกำหนดโดยความต้องการและอุปทานของเงินตราสองประเทศ ในขณะที่ทฤษฎีการจัดสรรสินทรัพย์เชื่อว่าอัตราแลกเปลี่ยนขึ้นอยู่กับโครงสร้างของสินทรัพย์ทางการเงินทั้งหมด กรณีที่มีค่าใช้จ่ายสำหรับตราสารมีการปรับปรุงเป็นอย่างมากทำให้ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการอุปทานของเงินสด.

2. การตีความข้อมูล

ในตลาดการเงินที่ทันสมัย การไหลเวียนของเงินทุนเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว การรวมตัวของตลาดการเงินต่างๆ ทำให้เกิดความเชื่อมโยงระหว่างตลาดมากขึ้น โดยเฉพาะตลาดเงินตรา ตลาดหุ้น ตลาดพันธบัตรและตลาดทองคำ ทำให้เราสามารถวิเคราะห์ตลาดเงินตราจากมุมมองระหว่างตลาดได้ ตัวอย่างเช่น แนวโน้มของเยนล่าสุดมีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับดัชนีดาวโจนส์ นักลงทุนจำเป็นต้องเข้าใจธรรมชาติของตลาดการเงินจากมุมมองการจัดสรรสินทรัพย์ เช่น ทองคำเป็นการลงทุนทางเลือกและสินทรัพย์ป้องกันความเสี่ยง เช่น อัตราดอกเบี้ยพันธบัตร 10 ปีมีความหมายต่อทองคำมาก.

ดัชนีชี้นำเศรษฐกิจ

ดัชนีชี้นำเศรษฐกิจจะถูกประกาศโดยสำนักงานวิเคราะห์เศรษฐกิจของกระทรวงพาณิชย์ในวันทำการสุดท้ายของเดือน ดัชนีนี้ประกอบด้วยดัชนีหลายตัวที่สะท้อนสภาพเศรษฐกิจที่แตกต่างกัน ใช้เพื่อคาดการณ์สภาพเศรษฐกิจโดยรวม และเป็นเครื่องมือสำคัญในการคาดการณ์การพัฒนาเศรษฐกิจและวางแผน กลุ่มดัชนีนี้ประกอบด้วย 11 ดัชนี ซึ่งจะมีการเปลี่ยนแปลงนำหน้าช่วงการขยายตัวหรือการหดตัวของวงจรเศรษฐกิจ.

ข้อมูลเกี่ยวกับดัชนีชี้นำ

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นภายในสามเดือนติดต่อกันในทิศทางเดียว สามารถส่งสัญญาณการเปลี่ยนแปลงในเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม การคาดการณ์นี้ไม่จำเป็นต้องเป็นจริงเสมอไป ตั้งแต่ปี 1952 ดัชนีชี้นำเศรษฐกิจ "คาดการณ์" ว่าจะมีการถดถอย 10 ครั้ง แต่มีเพียง 7 ครั้งที่เกิดขึ้นจริง และดัชนีนี้มีความแม่นยำมากกว่าสำหรับการคาดการณ์การขยายตัวเศรษฐกิจ โดยคาดการณ์ได้ถึง 10 เดือนล่วงหน้า.

11 ดัชนีที่มีอยู่ในดัชนีชี้นำเศรษฐกิจ

ประกอบด้วย: ชั่วโมงการทำงานเฉลี่ยต่อสัปดาห์ในภาคการผลิต, จำนวนประชากรที่ยื่นขอรับการว่างงาน, คำสั่งซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคใหม่, สถานะผู้ขาย, คำสั่งซื้อในโรงงานและอุปกรณ์, ใบอนุญาตก่อสร้าง, การเปลี่ยนแปลงในคำสั่งซื้อสินค้าที่คงค้าง, ราคาวัสดุที่เซ็นซิทีฟ, ดัชนีราคาหุ้น S&P 500, ปริมาณเงิน (M2), ดัชนีคาดหวังของผู้บริโภค. ดัชนีชี้นำเศรษฐกิจสามารถสะท้อนสภาพการพัฒนาเศรษฐกิจได้ดีกว่าดัชนีเดียว.

ข้อมูลดัชนีชี้นำเศรษฐกิจ

ดัชนีชี้นำเศรษฐกิจถูกรวบรวมจากสำนักงานวิเคราะห์เศรษฐกิจของกระทรวงพาณิชย์ โดยใช้ข้อมูลจากแหล่งข้อมูลส่วนบุคคลและหน่วยงานรัฐบาลที่หลากหลาย.