กฎการเคลื่อนไหวของแกน

กฎการเคลื่อนไหวของแกนมีเนื้อหาที่หลากหลาย แต่ในช่วงที่แกนยังมีชีวิตอยู่ เขาไม่เคยให้คำนิยามที่ชัดเจนของกฎการเคลื่อนไหว ซึ่งทำให้มีการตีความที่แตกต่างกันจากนักวิเคราะห์ที่ศึกษาทฤษฎีของแกน มีนักดนตรีและเทรดเดอร์ชื่อปีเตอร์ ได้เขียนบทความหนึ่งอธิบายกฎการเคลื่อนไหวในมุมมองของทฤษฎีดนตรี ปีเตอร์เชื่อว่าทฤษฎีของแกนเกี่ยวข้องกับทฤษฎีดนตรี โดยทั้งสองมีการเข้าใจที่ต่างกันเกี่ยวกับกฎการเคลื่อนไหว โครงสร้างพื้นฐานของทำนองประกอบด้วยห้าขั้น ตอนในเจ็ดขั้นที่มีการสั่นสะเทือน คือ C และ G รวมถึง C ที่สูงขึ้นเป็นสองเท่า กล่าวคือ 10% และ 100% ระดับ ซึ่งหมายความว่าทำนองนั้นมีการสั่นสะเทือนในรูปแบบของหนึ่งในสอง สามในหนึ่ง สี่ในหนึ่ง และแปดในหนึ่ง ดังนั้นความถี่ที่เป็นสองเท่า สามเท่า สี่เท่า แปดเท่าจะเกิดการสั่นสะเทือนขึ้น โดยอัตราส่วนและตัวคูณเหล่านี้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับกฎการเคลื่อนไหวของแกน และอัตราส่วนการแบ่งของแกน

อัตราส่วนการแบ่งของแกน

อัตราส่วนการแบ่งของแกนสร้างขึ้นบนพื้นฐานของ 8 โดยอัตราส่วนการแบ่งของแกน ได้แก่ 50% (หนึ่งในสอง) ตามด้วย 25% (หนึ่งในสี่) และ 75% (สามในสี่) ถัดมาก็คือหนึ่งในแปด สามในแปด ห้าในแปด และเจ็ดในแปด ในการศึกษากราฟการเคลื่อนไหวของตลาดหุ้นในเซี่ยงไฮ้ เราสามารถพบตัวอย่างจริงมากมายที่พิสูจน์ถึงความมีประสิทธิภาพของอัตราส่วนการแบ่งของแกน เรามาดูก่อนในกราฟดัชนีเซี่ยงไฮ้ ณ วันที่ 20 พฤศจิกายน 1992 ดัชนีปิดอยู่ที่ 401 จุด หลังจากนั้นใน 13 สัปดาห์ ดัชนีได้สูงขึ้นจนถึงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 1993 โดยปิดที่ 1499.7 จุด มีการเพิ่มขึ้น 1100 จุด โดยในสัปดาห์นั้นดัชนีสูงสุดอยู่ที่ 1558 จุด และเริ่มลดลง ผ่านไป 6 สัปดาห์จนถึงวันที่ 2 เมษายน 1993 โดยปิดที่ 944 จุด โดยมีการลดลง 556 จุด ซึ่งประมาณครึ่งหนึ่งของการเพิ่มขึ้น และเวลาในการลดก็ประมาณครึ่งหนึ่งของเวลาในการเพิ่มขึ้น จากตัวอย่างดังกล่าว เราสามารถเข้าใจถึงความสำคัญของอัตราส่วน 50% ของแกนได้อย่างชัดเจน

ประสบการณ์ของแกนในตลาด

ประสบการณ์ของแกนสรุปมาจากตลาดหุ้นและตลาดฟิวเจอร์สในอเมริกา แต่บทสรุปนี้ยังคงใช้ได้กับตลาดหุ้นของเรา กฎการเคลื่อนไหวและอัตราส่วนการแบ่งของแกนไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในพื้นที่เฉพาะ แต่มันเป็นกฎธรรมชาติ ซึ่งเป็นกฎที่ผู้คนปฏิบัติตามอย่างธรรมชาติในกระบวนการซื้อขาย มันสะท้อนถึงนิสัยที่แน่นอนของผู้คน และนิสัยที่แน่นอนนี้ไม่สามารถถูกทำลายได้โดยง่าย หากทหารกลุ่มหนึ่งต้องปฏิบัติภารกิจจากจุด A ไปยังจุด B และทางยาวจำเป็นต้องพักผ่อน สถานที่พักผ่อนนั้นอาจถูกเลือกอยู่ที่ 50% ของระยะทางทั้งหมด เช่นเดียวกับที่บุคคลหนึ่งทำงาน 8 ชั่วโมง เขามักจะจัดเวลาในการทำงานเท่ากันในช่วงเช้า 4 ชั่วโมงและบ่าย 4 ชั่วโมง

ความสัมพันธ์ของสัดส่วนและจำนวนที่สร้างสั่นสะเทือน

กฎการเคลื่อนไหวของแกนเน้นความสำคัญของความสัมพันธ์ของจำนวนและอัตราส่วน และความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนและอัตราส่วนสามารถแปลงเปลี่ยนได้ โดยขึ้นอยู่กับค่าของจำนวนที่เราเลือก เช่น หากเจ้ามือการค้าอยากทำให้ราคาหุ้น 4.00 บาท สูงขึ้นเป็น 8.00 บาท การเพิ่มขึ้นจาก 4.00 บาท ถึง 8.00 บาทจะเท่ากับ 100% (1); ในขณะที่ 6.00 บาท เท่ากับการเพิ่มขึ้น 50%; 5.00 บาท เท่ากับการเพิ่มขึ้น 25%; และ 7.00 บาท เท่ากับการเพิ่มขึ้น 75%; ซึ่งในตำแหน่งเหล่านี้เป็นตำแหน่งที่ต้องให้ความสำคัญกับอัตราส่วนการแบ่งของแกน

การสร้างกรอบตลาดจากความสัมพันธ์

เมื่อเราตระหนักถึงความสำคัญของความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนและอัตราส่วน เราสามารถใช้มันเพื่อสร้างกรอบการทำงานของตลาด เมื่อตัวแปรเกี่ยวกับเวลาและราคาเข้ามาสู่ความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนและอัตราส่วน จุดเปลี่ยนของตลาดอาจมาถึง ในด้านราคา จะมีการสนับสนุนและแรงต้านที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ในด้านเวลา จะมีแรงต้านตามเวลา เริ่มต้นที่ระดับต่ำที่สำคัญในตลาด ให้คำนวณระดับการเติบโตที่ 50%, 25%, 12.5% และระดับตำแหน่งที่ 1, 2, 4, 8 ซึ่งอาจกลายเป็นจุดสนับสนุนและแรงต้านที่สำคัญ

การแบ่งระดับความสูงและความต่ำ

การแบ่งระหว่างจุดต่ำสุดของดัชนีหรือหุ้นไปยังจุดสูงสุดเป็น 8 ส่วน จะกลายเป็นจุดสนับสนุนและแรงต้านที่สำคัญ สำหรับวงจรเวลา สามารถมองว่าลักษณะกลม 360 องศาคือหน่วยของวงจรเวลาในตลาด และใช้สัดส่วน 50%, 25%, 12.5% ในการแบ่ง ขอบเขตจะอยู่ที่ 180 องศา, 90 องศา, 45 องศา รวมถึงวัฏจักรของเดือน สัปดาห์ และวัน แบ่งตำแหน่งจะกลายเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญในวัฏจักรของตลาด