รู้จักกับเพื่อนๆ ที่ฝันอยากเป็นเทรดเดอร์

ได้รู้จักเพื่อนๆ ที่ฝันอยากเป็นเทรดเดอร์ หลายคนบอกว่าพวกเขารักการเทรด หวังว่าการเทรดจะนำมาซึ่งผลตอบแทนที่ดีและเปลี่ยนแปลงชะตาทางการเงินของตัวเอง ฉันเองก็เคยผ่านช่วงเวลานี้มาแล้ว และเคยหลงใหลในมันนานมาก ในช่วงเวลานั้น ฉันได้เขียนบันทึกมากมาย เมื่ออ่านกลับไปก็ยังเห็นคำว่า “รักการเทรด” ที่มักจะพบเจอเสมอ ตอนนั้นฉันหลงเชื่อว่าตัวเองรักการเทรดจริงๆ รักการเทรด—รักอะไร? สิ่งที่ฉันรักคือเงิน และอีกสิ่งคือ รักตัวเอง

ประสบการณ์การสูญเสียและการเติบโต

จากการที่ฉันได้สัมผัสและฟังเรื่องราวมา แทบจะไม่มีใครที่สามารถเทรดได้ทันที หลายคนต้องผ่านการทนทุกข์จากการสูญเสีย และค่อยๆ เติบโตขึ้น การถูกทรมานนั้นเป็นความเจ็บปวด การเอาชนะความเจ็บปวด การต่อสู้กับมัน เป็นส่วนหนึ่งของการสร้างตัวตน เราจึงสามารถทำให้ตัวเองไม่ล้มเหลว การที่คนสูญเสียตัวตนตัวเองก็เหมือนกับรถที่ไม่มีล้อ การปกป้องตัวตนเท่ากับการปกป้องชีวิตของตัวเอง ชีวิตของแต่ละคนก็คือการเขียนเอกสารมหากาพย์ของความเป็นฮีโร่ที่ตนเองอธิบายไว้

ความเจ็บปวดจากการเทรด

การรักษาเรื่องราวนี้ไม่ให้กลายเป็นโศกนาฏกรรม เป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งต่อทุกชีวิต บางทีเราสามารถพูดได้ว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ความเจ็บปวดจากการเทรดมาจาก 2 จุด คือ การสูญเสียเงิน และการรู้สึกว่าตัวเองแตกสลาย ในนั้น การแตกสลายของตัวตนเป็นสิ่งที่สำคัญกว่าหากมองจากมุมของค่าเงิน จากมุมมองที่แน่นอนแล้ว หลายคนไม่ได้สูญเสียเงินมากนัก

การยอมรับความเจ็บปวด

เมื่อสองวันที่ผ่านมามีคนถามฉัน คนๆ นั้นสูญเสียเงินจำนวน 40,000 บาท เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง หากมองจากมุมมองของมูลค่าตามที่แท้จริง ไม่ใช่เงินจำนวนมาก หากมันคือเงินที่ได้จากอุบัติเหตุที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ แบบนั้นจะบ่นก็ได้แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ ก็ต้องยอมรับว่าจ่ายเงินเพื่อชีวิต หากเป็นค่าใช้จ่ายในการกินดื่ม ท่องเที่ยว หรือการช้อปปิ้ง ฉันมองว่าอย่างน้อยก็ยังเห็นคุณค่า แต่อย่าพูดถึงการสูญเสียที่เกิดจากการเทรดแล้วมันไม่มีความหมายอะไรเลย

อารมณ์และการจัดการตัวเอง

มันทำให้เราตระหนักว่า คุณกำลังทำอะไรอยู่ คุณเป็นคนโง่ที่ถูกหลอกแล้ว คุณไม่ได้ฉลาดหรือมีพลังกว่าที่คิดเลย หลายครั้งนักพนันไม่ยอมออกจากโต๊ะ ไม่ใช่เพราะไม่สามารถเสียเงินได้ แต่เพราะไม่สามารถสูญเสียตัวตนของตัวเองได้ ประสบการณ์การทำงานที่บริษัทฟิวเจอร์สทำให้ฉันรู้จักลูกค้าจำนวนมาก ผ่านการพูดคุยและการแลกเปลี่ยนประสบการณ์การเทรดของตัวเอง ฉันคิดว่าการเทรดสำหรับคนจำนวนมากนั้นอยู่ในสภาพที่มีความรัก และความเกลียดชัง ความกลัว แต่ก็หยุดไม่ได้

สถานะที่ไม่เป็นปกติ

ความรักคือเพราะสามารถทำเงินได้ สามารถพิสูจน์ว่าตัวเองเก่ง หรือต่อไปอาจจะเคยทำเงินได้ก่อนหน้านี้ ความเกลียดชังคือเพราะเคยสูญเสียเงินจำนวนมาก มากมายและสูญเสียความรู้สึกของตัวเอง ความกลัวนั้นมาจากความไม่แน่นอน กลัวการสูญเสีย และในใจไม่รู้ว่าตนจะประสบความสำเร็จหรือไม่ เมื่อยังไม่ยอมแพ้ ยังมีความมุ่งมั่นอย่างมีนัยสำคัญ พูดตามตรง สภาพเช่นนี้ ไม่ใช่ชีวิตของคนปกติ หากคนหนึ่งอยู่นานในสภาพเช่นนี้ จิตใจและร่างกายต้องมีปัญหา

ด้านมืดของการเทรด

ความวิตกกังวล โรคซึมเศร้า โรคหวาดกลัว โรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง โรคหัวใจ อารมณ์ย่อมได้รับผลกระทบจากความผันผวนของราคา หากไม่สามารถละทิ้งมันได้ อาจจะระเบิดอย่างไร้เหตุผล และส่งผลกระทบต่อการทำงานของตนเอง (ไม่ทำงาน) ครอบครัว (ความสัมพันธ์สามีภรรยาและการสัมพันธ์กับบุตร) และความสัมพันธ์ทางสังคม (ทำให้ตนเองแยกตัวออกจากสังคม) ค่าต้นทุนที่ซ่อนอยู่เช่นนี้มีใครมีความคิดอย่างจริงจังไหม? ข้อเท็จจริงที่เป็นวัตถุประสงค์คือการเทรดเป็นอาชีพที่มีอัตราการคัดออกที่สูงมาก 90% ของคนที่มองการณ์ไกลถือเป็นผู้แพ้

การตระหนักรู้เกี่ยวกับความเสี่ยง

ซึ่งหมายความว่าความน่าจะเป็นที่จะเกิดโศกนาฏกรรมนี้ขึ้นกับตัวเองมีสูง หากสถานการณ์นี้เกิดขึ้น คุณยอมรับไหม? หากนี่คือชีวิตในอนาคต คุณจะยอมรับหรือไม่? สำหรับหลายคนที่เลือกในการเทรด มักประเมินความยากของการเก็งกำไรต่ำหรือมีการคาดหวังกำไรที่ไม่สมจริง ทั้งนี้ ยังคงมีในความเกียจคร้าน ไม่ชอบการเข้าสังคม ไม่ต้องการให้ใครมาควบคุม แต่จริงๆ แล้วสถานการณ์คือ 1. การเก็งกำไรนั้นยากมาก 2. ยิ่งคาดหวังกำไรสูง มักจะตายเร็วขึ้น 3. การเทรดยังเหนื่อยมาก ต้องใช้ทั้งเวลาและกำลัง ต้องทำ 4. สามารถไม่ต้องอยู่ภายใต้การควบคุม แต่ต้องมีการจัดการตัวเองที่แข็งแกร่งซึ่งสุดๆ

การยอมรับความจริง

ความฝันเป็นเพียงความฝัน เพราะด้วยความหลงใหลในความฝัน จึงได้เริ่มทำความฝัน—ทำการเทรด หากสามารถมองเห็นความฝันได้แจ่มชัด คุณยังคงต้องการทำต่อไปไหม? คุณจะยังคงถือว่าสิ่งที่เกิดจากความหลงใหลในฝันคือความ “รัก” ที่ตั้งใจจะเทรดหรือไม่? ฉันไม่ปฏิเสธว่ามีเทรดเดอร์ที่สนุกกับเส้นทางการเก็งกำไรอย่างจริงใจ ฉันก็รู้จักหลายคนเช่นนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่มีเงินพวกเขาก็ยังรักที่จะเล่นเกมนี้ ฉันคิดว่านักลงทุนทั่วไปควรคิดไตร่ตรองสักหน่อย ฉันไม่ได้หมายถึงการไม่แนะนำให้ทำฟอเร็กซ์หรือทองคำ คุณสามารถมีส่วนร่วมได้ในระดับที่เหมาะสมภายใต้การควบคุมความเสี่ยง การทำเป็นช่องทางการลงทุนเป็นสิ่งที่ไม่เลว

คำถามที่ควรถามตัวเอง

แต่สำหรับเพื่อนที่ยังอายุน้อยและฝันอยาก “ใช้การเทรดเป็นอาชีพ” ผู้ที่มีอารมณ์แปรปรวนระหว่างการขาดทุนและกำไร ลุ่มหลงอยู่ในเขาวงกตแห่งนี้ ฉันอยากจะบอกว่า คุณควรถามตัวเองอย่างจริงจังว่า คุณรักจริงๆ แล้วคืออะไร? ในโลกนี้มีเพียงเวลาเท่านั้นที่มีค่า หากเพราะการเทรดทำให้คุณรอคอยด้วยความสูญเสียเวลา ในอนาคตคุณไม่สามารถชดเชยได้ สิ่งที่พูดง่ายๆ คือ ความหลงใหล

ผู้เขียน

ผู้เขียน: หลิวดา1984 (知乎)